Ichthys pisany też ichtys – w języku starogreckim znaczy „ryba” (ἰχθύς, ΙΧΘΥΣ). Jest znakiem pierwszych chrześcijan i symbolizuje Jezusa Chrystusa. To akrostych, czyli słowo, które można utworzyć z pierwszych liter wyrazów w zdaniu. Ichthys (ΙΧΘΥΣ) składa się ze starogreckich słów:
ΙΗΣΟΥΣ (Iēsoûs) – Jezus
ΧΡΙΣΤΟΣ (Christós) – Chrystus
ΘΕΟΥ (Theoû) – Boga
ΥΙΟΣ (Hyiós) – Syn
ΣΩΤΗΡ (Sōtér) – Zbawiciel
Oko opatrzności (wszystkowidzące oko) – symbol oka otoczonego przez promienie światła lub glorii, zwykle zamknięte w trójkącie. Jest czasem interpretowane jako symbol oka Boga pilnującego ludzi.
Żródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Duch_%C5%9Awi%C4%99ty
Pierwotnie symbolem chrześcijaństwa był rysunek ryby, zaś w IV wieku (w okresie gdy chrześcijaństwo zyskało w Rzymie status religii państwowej) stał się nim tzw. chrystogram chi rho. Nawiązywał on do dwóch pierwszych liter greckich słowa Christos (chi i rho) oraz do ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Wprowadzenie pierwotnie krzyża greckiego do chrześcijaństwa przypisuje się mnichowi egipskiemu Pachomiuszowi (rok 322 n.e.).
Symbolika krzyża chrześcijańskiego obejmuje wymiar horyzontalny i wymiar wertykalny. Belka pionowa, jako wymiar wertykalny, oznacza zjednoczenie nieba z ziemią, tego, co Boskie z tym co ludzkie w Chrystusie. Natomiast belka pozioma, jako wymiar horyzontalny, oznacza zjednoczenie ludzi ze wschodu i zachodu, a zarazem uniwersalny charakter zbawienia dokonanego na krzyżu.
Źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Chi_Rho
Pentagram – pięciokąt gwiaździsty foremny, figura geometryczna w wielu kulturach uważana za symbol magiczny, gwiazda pitagorejska
Samo słowo wywodzi się z języka
greckiego, gdzie „pente” oznacza liczbę pięć, a „gamma”-
literę. Określenie „pentagram” odnosi się więc właściwie do
dowolnej figury składającej się z pięciu linii . Sami Grecy
zapisywali pentagram jako 5A. W tradycję wielu rozmaitych kultur,
które zaadaptowały symbol pięcioramiennej gwiazdy wpisanej w
okrąg, nazwa ta zapisała się właśnie w takim znaczeniu.
Najstarszy pentagram odnaleziono w starożytnym mieście Ur -
centrum cywilizacji Mezopotamii i Naukowcy datują go na rok 3500
p.n.e. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć królewska.
Znak ten występuje m.in. w religiach pogańskich starożytności, u
Izraelitów, chrześcijan i wielu innych. Obecnie jest jednym
najczęściej używanych symboli między innymi w magii ochronnej,
ceremonialnej, i czarostwie (wicca).
Ogrom dawnych wierzeń przypisywał
pochodzenie pentagramu Bogini, szeroko czczonej na terenach
obejmujących obszary począwszy od Anglii aż po Egipt. Za jej
święty owoc , uważano bowiem jabłko. Warto zauważyć, iż jabłko
przecięte na pół przez jego równik tworzy prawie
perfekcyjny pentagram, w każdym ramieniu którego znajduje się
nasiono.
Pitagorejczycy natomiast uznawali
pentagram za symbol prawdy oraz doskonałości. W czasach, gdy
zmuszeni byli do przebywania w ukryciu, używali go jako znaku
rozpoznawczego.
Morrigan – bogini wojny i śmierci. Ponadto jako ciekawostkę
warto wiedzieć, iż Irlandia (jakby nie patrzeć jedna z ziem
celtyckich) miała pięć wielkich dróg, pięć prowincji i
pięć rodzajów prawa. Populacja wróżek (faerie)
liczyła piątkami, a postacie mitologiczne nosiły płaszcze z
pięcioma falbanami.
Również chrześcijanie przejęli
pentagram jako własny symbol. Pierwotnie uznawali go bowiem za
symbol prawdy i religijnego mistycyzmu. Nazywali Gwiazdą Betlejemską
i Gwiazdą Trzech Króli. O zaufaniu do niego świadczą także
postacie historyczne jak np.cesarz Konstantyn, który używał
go jako pieczęci i amuletu mającego chronić go przed złymi
duchami. Niektórzy łączyli także ten symbol z pięcioma
ranami Chrystusa. Legendarny rycerz Okrągłego Stołu - Sir Gawain
nosił na swojej tarczy pentagram jako symbol pięciu cnót
rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, rycerskości i
pobożności, a król Salomon używał jako znaku, który
pozwalał mu przywoływać i kontrolować duchy. Wypleniła pentagram
z chrześcijaństwa, przy okazji go demonizując, dopiero Inkwizycja.
Święte Officjum upatrzyło w nim symboliczne wyobrażenie głowy
Bafometa, rzekomo czczonego przez templariuszy. W Rennes-le-Chateau
znajduje się najsłynniejsza budowla związana z Zakonem. Zbudowana
jest ona na planie ogromnego pentagramu uformowanego przez okoliczne
wzgórza.
Dopiero w XIX w. Alphonse Louis Constans, znany
jako Eliphas Levi wprowadził podział na pentagramy „dobre” i „złe”. Wedle jego nauk pozytywną wersję znaku miał być pentagram pionowy, odwrócony jednym wierzchołkiem do góry.
Negatywnym z kolei nazywał ten obrócony dwoma wierzchołkami do góry.
Ów drugi wykorzystał następnie Anton
Szandor LaVey na potrzeby rodzącego się wówczas „kultu szatana”. Użył pentagramu Bafometa, dlatego obecnie istnieje ogólnospołeczna tendencja do utożsamiania symbolu tego z
satanizmem i czarną magią. Od wieków Pentagram Biały
(tak brzmi pełna nazwa pentagramu zwróconego jednym
wierzchołkiem ku górze) posiadał jedno z najważniejszych
znaczeń jakie mu przypisano: znak ochronny. Pięcioramienna gwiazda
symbolizuje człowieka (cztery dolne ramiona to ręce i nogi, a górny
to głowa), koło zakreślone wokół niego to z kolei bariera
ochronna. Znak ten bez bariery - koła, symbolizuje konflikt i rozpad wewnętrzny.
Obecnie najczęściej pentagram
uznawany jest ogólnie za symbol magii. Pięć wierzchołków
ma bardzo bogatą symbolikę: pięć zmysłów, pięć światów
(fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy), pięć żywiołów
chińskich, cztery żywioły i duch górujący nad nimi (lub
jak w przypadku odwróconego pentagramu to materia góruje
nad duchem). Jest także symbolem wielu Bogów i neopogańskiej
religii Wicca. W jednej z jej tradycji - Gardneriańskiej, pojawia
się także odwrócony pentagram jako znak „wyżej
wtajemniczonych”. Pentagram występuje też jako jedno z narzędzi
Maga, I karty Wielkich Arkan Tarota, gdzie symbolizuje żywioł ziemi
i materii. Jeśli z pentagramu buchał ogień uznawany był on za
symbol Astralnego Światła.
Pentagram odzwierciedla też podział na żywioły.
Spirit- to eter, wszelkiego rodzaju istoty jak duchy
Air- jako powietrze
Earth- jako ziemia
Fire -Ogień
Water – Woda
Źródło:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz